Designer Dialogues: Martens & Visser

We zijn benieuwd naar jullie werk, vertel!

Jetske: We ontwerpen kinetische installaties, interieurs en objecten. Binnen het kader dat we voor onszelf creëren, worden het materiaal en de beperkingen daarvan onze richtlijnen bij het ontwerpen. We zijn op zoek naar het moment waarop het materiaal ons een nieuw perspectief biedt en een karakter toont dat niet eerder zichtbaar was, wat we vervolgens gebruiken om een gevoel van verwondering te creëren.
 
Michiel: Ik denk dat verbazing en verwondering zeker twee belangrijke aspecten zijn in ons werk. Je ziet het misschien niet meteen, omdat ons werk zelf al iedere keer anders is. Wat trouwens wel constant blijft, is dat wij zelf onze projecten bedenken. Projecten die het midden houden tussen design en kunst.

Waar halen jullie je inspiratie vandaan?

Michiel: We zijn net terug uit China waar veel inspirerende dingen zagen, zoals de marktkraampjes waar vlees werd verkocht. Daar zagen we heel gave ventilatoren om de vliegen bij het voedsel weg te houden. De slager bleek deze zelf te hebben gemaakt. Als je in gedachten de context wegneemt, het vlees en de geur vergeet, kun je beginnen te fantaseren over wat je met die ventilatoren zou kunnen doen... Jetske, je kijkt naar me alsof je wil zeggen "waar heb je het nouover"?
 
Jetske: Nee hoor, maar ik dacht dat je ging vertellen over het moment dat we door die ene straat liepen en een hele grote banner zagen. De straat was hartstikke druk en de mensen liepen steeds langs die banner, die daardoor op een heel mooie manier heen en weer bewoog.
 
Michiel: Het leek wel alsof de banner van water was. Dat is het precies: inspiratie kan overal zijn, maar vooral in heel onverwachte situaties.

Waarom zijn jullie naar Sectie-C verhuisd en hoe was die periode voor jullie?

Michiel: We hoorden een tijd geleden over Sectie-C. Op dat moment bevond alleen Collaboration-O zich op het terrein. Ik kwam meteen daarna. Jetske kwam er later bij. Eerst deelde ik een ruimte van zo'n 200 m2 met Guus van Leeuwen, Akko Goldenbeld en Wouter Strietman. Dat was een leuke periode, maar de ruimte was gewoon te klein. Je kunt je voorstellen dat iedereen veel spullen had! Het werd snel te vol. Mijn eigen deel was ongeveer 3x4 meter. Ik weet nog dat ik een kast had ontworpen en toen ik de tweede kast bouwde, konden ze niet allebei in mijn ruimte staan. Onze creaties hadden onze studio's overgenomen. Toen de ruimte in hal G beschikbaar kwam, had Jetske een heel mooie studio bij NRE, maar we werkten al veel samen en besloten daarom de kosten te delen en verder te gaan als één studio, in de ruimte waar we nu zitten.
 
Jetske: Ik weet nog dat we voor die tijd steeds op en neer fietsten tussen onze studio's. Het gebeurde nogal eens dat je iets was vergeten in je studio en dat dan pas besefte wanneer je op de fiets onderweg was naar de ander. Verschrikkelijk.
 
Michiel: Het was ook leuk, maar het werd een logistieke nachtmerrie. Wanneer je alleen al een schroevendraaier vergeten was in de andere studio, had je al tijdverlies.
 
Jetske: Mijn studio op het NRE-terrein was echt de mooiste plek waar ik ooit had gewerkt. Maar veel collega's met wie ik de ruimte deelde, waren er nooit en meestal was ik er alleen. Toen we hadden besloten om hier te komen, was ik erg blij. Deze ruimte is nooit leeg en de mensen om ons heen zorgen voor een goede sfeer. Weet je, ik heb liever een minder luxe studio, als er maar continu mensen om me heen zijn.

Wanneer wisten jullie dat het tijd was om een ruimte te zoeken die jullie meer structuur zou bieden?

Jetske: Eigenlijk ben je in het begin nog bezig om alles uit te vogelen en te begrijpen wat je wilt doen. Je bent aan het onderzoeken wat wel en niet werkt, en waarmee je geld kunt verdienen zodat je verder kunt. Eerst ga je voor alle soorten materiaal; alle formaten en keuzes lijken mogelijk. Op een bepaald moment word je meer gefocust en kun je kiezen wat je echt wil doen en wat niet. Uiteindelijk moet je dan beslissen wat er moet veranderen om dat te bereiken.

Speelt Sectie-C een rol in de ontwikkeling van jullie werk?

Michiel: Zeker. Dankzij Sectie-C zijn we samenwerkingen aangegaan. Binnen Hal G bijvoorbeeld, werken we veel samen met Adriaan de Man.
 
Jetske: Als je naar een groot project kijkt, zoals de Holons, zouden we dat niet in ons eentje hebben kunnen doen. We moeten samenwerken om het voor elkaar te krijgen en dat is wat er steeds meer gebeurt binnen ons samenwerkingsverband.
 
Michiel: Soms worden de projecten enorm groot en ben je meer een aannemer. Je besteedt delen uit aan andere mensen op Sectie-C op basis van je kennis over hun vaardigheden. Je kent de sterke punten van je buren en weet hoe ze werken. Het zijn allemaal professionals die streven naar kwaliteit.
 
Jetske: Ik waardeer vooral dat alles hier snel kan gebeuren. Je kunt al iets laten maken binnen een dag of een week, omdat het efficiënter gaat dan bij een groot bedrijf. Hier is niemand bang om iets te proberen dat ze nog nooit hebben gedaan. De mensen hier hebben lef en daadkracht vanuit het perspectief van de designer als ondernemer.

Het volledige interview met Jetske Visser en Michiel Martens van Martens & Visser vind je in de eerste editie van BLANK SPACE MAGAZINE. Je kunt BLANK SPACE MAGAZINE hier volgen.

Interview: Corradino Garofalo & Joan Vellvé Rafecas / Fotografie: Manon Vosters / Tekstschrijver: Mats Horbach / Vertaler: Double Dutch