DDW19 Ambassadeur: Jalila Essaïdi

Allereerst, een korte introductie

Jalila Essaïdi is een soort hedendaagse alchemist. In haar laboratorium is ze voortdurend op zoek naar nieuwe materialen. Ze zoekt zo de grenzen op van biotechnologie en bio-kunst. Ze werkt als een kunstenaar, maar als entrepreneur geeft ze ook praktische oplossingen voor de problemen waar onze maatschappij voor staat. Tijdens DDW is het werk van Jalila, The Symbiocene Forest, te zien bij BioArt Laboratories. Hier toont ze haar laatste experimenten.

Je werk ontstaat vaak vanuit een fascinatie voor materiaal. Daarin rek je steeds de grenzen van de mogelijkheden op. Welke ontwikkelingen op het gebied van materiaal liggen er volgens jou in het verschiet?

Toekomst voorspellen is iets voor astrologen en helderziende. In plaats daarvan zou ik graag ingaan op ontwikkelingen die noodzakelijk zijn om een zo hoog mogelijk maatschappelijk rendement te verkrijgen met betrekking tot materiaal ontwikkeling. De basisgedachte hierachter is: Nieuwe materialen zijn niet nieuw. Ook nieuwe materialen bouwen gestaag voort op bevindingen van voorgangers. Soms, zoals in het geval van Mestic, blijkt een eeuwen oude vergeten methode gecombineerd met hedendaagse kennis opeens het antwoord te bieden voor actuele maatschappelijke vraagstukken.

Dit klinkt redelijk logisch, tot je je beseft dat veel van onze materiaalkennis vast zit binnen grote multinationals, of beschermd wordt als trade secrets. Dezelfde industrieën hebben vaak ook geen baad bij snelle ontwikkelingen binnen hun sector, grote investeringen en productiefaciliteiten moeten terugverdiend worden over een periode van meerder jaren en daarna moet er winst gedraaid worden. Dit alles stagneert het delen van kennis en daarmee materiaal ontwikkeling. Waar ik ooit met argwaan keek naar door de staat uitgegeven monopolies op productieprocessen van materialen (patenten) besef ik nu dat hiermee over de decennia heen een bron van kennis aangemaakt is die vrij voor iedereen toegankelijk is en waar iedereen op voort kan bouwen.

Ik ben van mening dat om een zo hoog mogelijk maatschappelijk rendement rondom materiaal ontwikkeling te verkrijgen hier een nieuwe manier van werken moet ontstaan. Bedrijven zoals H&M zetten hier al de eerste stappen door diens totale productieketen en achterliggende productieproces inzichtelijk te maken voor innovatieve startups binnen de textielsector. Dit is een enorme stap, maar binnen stichting BioArt Laboratories zijn wij van mening dat hier nog meer meters te maken zijn. Daarom verkennen we actief de meest optimale systemen van kennisdeling om toekomstige ontwikkelingen op het gebied van materiaal te versnellen.

Maatschappelijke ontwikkelen zijn van grote invloed op materiaalontwikkeling. Net na de oorlog zag de maatschappij plastic als het ideale materiaal: goedkoop, veelzijdig en makkelijk te verwerken. Nu komen we daarop terug.

Wat is jouw ideale materiaal van de toekomst?

Om toekomstige constructen te omschrijven volstaat het woord en de gedachte van ‘materiaal’ wellicht niet meer. De beheersing en integratie van biotechnologie binnen de material sciences opent een deur van mogelijkheden waar definities van leven en niet-leven zullen vervagen. Dus wat is mijn ideale materiaal van de toekomst? Ik denk een vorm van bioinspired construct met eigenschappen zoals zelfassemblage en zelfherstel.

Daarop aansluitend, hoe zie jij de toekomst van moderne biotechnologie en bio-kunst?

De 21ste eeuw gaat gedefinieerd worden door biotechnologie. De huidige voortgang is slechts het topje van de ijsberg. De mogelijkheid om leven te beheersen en creëren zorgt echter voor meer vragen dan antwoorden. Binnen de biotechnologie zie je bijvoorbeeld volop ontwikkelingen in de Crispr-CAS techniek om DNA van mensen, dieren en gewassen te veranderen. In plaats van ons af te vragen: wat is er mogelijk, zullen we eerder vragen: wat willen we? Het werken binnen de bio-kunsten met het materiaal waaruit de samenleving letterlijk bestaat, komt met een uniek perspectief om daarmee de samenleving te bevragen, te bekritiseren en te reflecteren op esthetiek en ethiek, nut en noodzaak van het materiaal en/of gerelateerde technologieën.

Als we kijken naar het vormgeven van een object. Hoe vertaal je materiaalonderzoek naar concrete objecten?

De materialen zijn resultaten, ze stellen me in staat om mijn verhaal te vertellen en evolueren tijdens een project. Ze zijn dus absolute geen uitgangspunt. Met Mestic wilde ik geen plastic of stoffen van koeienmest maken. Ik wilde een complex probleem onderzoeken en begrijpen: intensieve veeteelt en de impact hiervan op ons ecosysteem. Toevallig uit dat zich in een toegepast materiaal.

Het materiaal is dus een onderdeel om zo een maatschappelijk of culturele problemen aan de kaak te stellen. Hoe doe jij dit?

Door een nieuwe oplossing voor die problemen te bieden, of kritisch de huidige manier van handelen te bevragen. De manier waarop moet je niet voor willen kauwen, voordat je het weet val je zelf onder die generatie die maar niet wil buigen. Een nieuwe generatie komt met nieuwe type oplossingen, sta daarvoor open en probeer die niet te sturen. Dit is ook de reden waarom we bij BioArt Laboratories bij voorkeur werken met jonge nog niet gevestigde talenten, dit zijn nog ruwe bolsters klaar om daadwerkelijke impact te maken.

DDW is bij uitstek een podiumplek voor nieuwe talenten en ideeën. Wat is het belang van DDW in jouw ogen?

DDW biedt niet alleen een podium voor gevestigde namen binnen de designwereld, maar ook voor jonge talenten en net afgestudeerde ontwerpers. Deze makers hebben vaak bijzondere, nieuwe ideeën en producten, maar nog niet het netwerk en de financiële middelen om die grootschalig uit te werken en op prominente plekken te presenteren. DDW kan voor hen het platform zijn om dit aan de buitenwereld en andere designers te presenteren en biedt zo een waardevolle opstap in hun carrière. Daarnaast biedt de DDW veel mogelijkheden tot verbinden. Door designers en organisaties uit uiteenlopende branches van over de hele wereld aan te trekken, leg je de basis voor talloze mogelijke nieuwe samenwerkingen en crossovers, wat naar mijn idee fundamenteel is binnen innovatie.

Hoe zie jij jouw rol als ambassadeur dit jaar?

Als ambassadeur wil ik bewustwording creëren dat design meer kan bieden dan alleen economisch en esthetische waarde. Door middel van design kunnen we namelijk veel winnen op het gebied van duurzaamheid, inclusiviteit en ecologische waarde. Door in mijn eigen werk en in de exposities bij BioArt Laboratories hier de focus op te leggen, hoop ik DDW bezoekers meer bewust te maken van de rol die design op dit gebied kan spelen.

Organiseer je specifieke events?

Ja, er gebeurt van alles op de locatie van BioArt . De hele week is de expositie: the Symbiocene Forest, van creative change-makers van over de hele wereld te zien. Deze creative change-makers hebben uiteenlopende werken gemaakt, die allemaal reflecteren op water binnen de crossovers tussen kunst en wetenschap. Op onze locatie vindt 18 oktober een officiële opening plaats, met een debat met onder andere de directeur van MELiSSA, een project van de European Space Agency, de watergraaf van de Dommel, en meer prominente figuren die gaan spreken over hoe wij in de toekomst omgaan met water.

Binnen hetzelfde thema organiseren we ook een maatschappelijk ‘storytelling’ evenement op 23 oktober. Hier worden bezoekers uitgenodigd om naar verhalen te luisteren van statushouders uit Iran en Syrië en lokale jongeren. Op 19 oktober is er het Broedplaatsendebat! Over Impact, waarde, best practices & duurzame huisvesting. Met o.a. Desiree Hoving, Eva de Klerk, Bart de Zwart, Gijsbers Victor en Martijn Braamhaar.

Ook hebben we verschillende samenwerkingen met educatieve instellingen zoals Fontys en de International School Eindhoven. En, niet te vergeten, tijdens de weekends hebben we een workshop ‘Tree Antenna’, waarbij je als bezoeker de techniek leert achter het zenden en ontvangen van radio via bomen, een techniek die door het Amerikaanse leger werd toegepast tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Over DDW gesproken, heb je persoonlijk een highlight? Kijk je uit naar bepaalde presentaties of events?

Dit is misschien een vorm van vals spelen, maar ik kijk vooral uit naar de uiteindelijke resultaten van de creative change-makers die zijn aangenomen en begeleid tijdens de ‘talent pressure cooker’ van BioArt Laboratories.

Tenslotte, het thema van DDW19 is “If not now, then when?”. Hoe zou jij deze vraag beantwoorden?

We are just monkeys clinging to the surface of a giant rock that is hurtling through space, and right now, that rock is on fire.

Biografie

Jalila Essaïdi is Nederlandse kunstenaar en ondernemer, gevestigd in Eindhoven. Ze is gespecialiseerd in bio-based materials en bio-art. Haar bekendste project is 2.6g 329m/s’, ook genoemd ‘Bulletproof Skin’. Dit project leidde succesvol tot een kogelvrije menselijke huid. Het is een combinatie van menselijke huid met spinnenzijde van genetisch gemodificeerde spinnen. Het laat zien hoe met behulp van biologie en technologie nieuwe materialen ontwikkeld kunnen worden. Als ondernemer is ze CEO van Inspidere B.V. een biotech bedrijf Brainport Eindhoven. In 2011 richtte ze BioArt Laboratories, een stichting om kennis over biotech voor ondernemers en burgers bereikbaar te maken. jalilaessaidi.com