Inderjeet Sandhu's werk aan de RCA omvatte onder meer 'Curtains', een oeuvre dat onderzocht hoe gewone middenelementen in de architectuur, zoals ramen en deuren, zich verhouden tot het concept van grenzen en migratie. Maar als ze met Inderjeet hadden gesproken, hadden ze misschien wel een verband gelegd. Het idee van ontheemding en het in evenwicht brengen van culturen is nog steeds een belangrijk onderdeel van zijn werk.
Tussen 2 culturen
Het nieuwe werk van Inderjeet heeft iets popartachtigs en cartoonesks in de stijl van Jeff Koons, de thema's seksualiteit en de religieuze iconografie doen denken aan Gilbert & George van de kunstenaars. "Dit werk is een vrijheid voor mij", lacht Inderjeet. "Het concept van dit nieuwe werk is gebaseerd op het feit dat mijn ouders Indiaas zijn, en ik hier in Nederland ben opgegroeid. Ik heb altijd tussen deze 2 culturen in gezeten, waar de regels en voorschriften en de normen en waarden van beide culturen vaak tegenstrijdig zijn. Wat in de Indiase cultuur goed is, wordt in de Nederlandse cultuur als vreemd of een beetje afstotend beschouwd. Als jong kind had ik altijd het gevoel dat ik op een vreemde plek was. Ik ben constant aan het pingpongen tussen 2 culturen en wat goed is en wat slecht is. Uiteindelijk moet je je eigen set regels maken," merkt hij op.
Van Langedijk naar Londen
Met een Sikh moeder en vader uit Noord Punjab, via Kenia Mombasa, groeide Inderjeet als kind op in het kleine dorpje Langedijk voordat hij naar Alkmaar verhuisde, waar de ontwerper na zijn tijd in Londen is teruggekeerd om zijn studio op te zetten. Hebben zijn ouders het recente werk van Inderjeet gezien? "Mijn vader heeft er kleine stukjes van gezien. Mijn moeder heeft het niet gezien. Het zijn heel ruimdenkende mensen. Ze zijn met ons meegegroeid. Ze komen uit een gearrangeerd huwelijk, en ze hebben het in Nederland moeten laten werken."
Ontwortelen van formeel leven
Een ander werk, gemaakt in het RCA, getiteld "Clothing", ging over hoe één handeling een totale verschuiving kan veroorzaken in iemands vroegere bestaan, identiteit, plaats en functie die het vervult. Inderjeet legt uit: "Het is als het ontwortelen van mijn formele leven in dit werk, omdat ik massa-geproduceerde kleding nam en er artisanale stukken van maakte. Deze zijn broos, gebroken, en we bevragen hun functie." Deze recente verschuiving naar een uiting van seksualiteit en bevrijding is dan ook niet nieuw voor Inderjeet, een zoektocht naar identiteit en plaats is een hoeksteen van zijn praktijk.
Streven naar compensatie van verwachtingen
Wat is de volgende stap voor Inderjeet? "Er is geen weg terug. Mijn volgende project zal echter niet over fallussen of penis of seks gaan. Het project zal gaan over symbolen die te maken hebben met prijzen waarbij iets heel goedkoop of heel duur is, en ik ga de stukken opnieuw in marmer zetten" verklaart Inderjeet. Hier zien we Inderjeet opnieuw streven naar het compenseren van verwachtingen op basis van identiteit en een gevoel van plaats in de samenleving, zeggende: "Ik wil kijken naar deze gezichtspunten, deze oude ideeën en proberen een openheid te creëren voor mensen om naar elkaar te kijken en niet een zeer rigide kijk te hebben op wie ze zouden kunnen zijn."
Inderjeet gebruikt zijn achtergrond en vervreemding om tot ons allen te spreken, en het is deze strijd die hem kenmerkt als een ontwerper die zijn artistieke expressie gebruikt om te communiceren over de menselijke conditie.
