Solum Venenum, ontworpen door Daan Walder, is een interactieve installatie die de milieuschade van illegale synthetische drugproductie in Nederland blootlegt. Met behulp van lichaamstrackingstechnologie kunnen bezoekers zich bewegen door een digitaal landschap dat vervuild is door drugafval.
De verborgen voetafdruk van illegale drugslaboratoria
De illegale productie van synthetische drugs, zoals amfetaminen en MDMA, brengt aanzienlijke ecologische en volksgezondheidsrisico's met zich mee in Nederland. Uit gegevens van Europol blijkt dat bij de productie van een kilo MDMA 6 tot 10 kilogram giftig chemisch afval ontstaat, met een gemiddelde dumpgrootte van 800 kilogram per laboratorium.
Dit gevaarlijke afval wordt vaak rechtstreeks in de natuur, op straat of in open water gedumpt, wat ernstige bedreigingen vormt voor ecosystemen en de menselijke gezondheid. De Nederlandse politie meldt jaarlijks ongeveer 200 gevallen van dergelijke dumpingen, maar het wordt geschat dat dit cijfer slechts een derde vertegenwoordigt van het werkelijke aantal onopgemerkte gevallen.
Een onderzoek naar de grootste drugsdumpplaats
Met een hands-on veldwerkbenadering onderzocht Daan de grootste illegale drugsdumpplaats die ooit in Nederland is ontdekt. Hierbij maakte hij gebruik van verschillende technologische middelen, variërend van geluidsopnamen tot fotogrammetrie, om elk aspect van de locatie nauwkeurig vast te leggen. Dit resulteerde in een digitaal archief dat de fysieke staat van de plek documenteert en een nieuw inzicht biedt in deze verborgen milieuproblematiek.
Data omzetten naar een digitaal landschap
De installatie maakt gebruik van bodysensoren die de bewegingen van bezoekers in de ruimte registreren. Terwijl ze door de ruimte bewegen, beïnvloeden hun acties een dynamisch digitaal landschap, dat visueel de door drugafval vervuilde gebieden weergeeft. Door gebruik te maken van echte data en interactieve elementen, krijgen bezoekers de mogelijkheid om op een persoonlijk niveau met de installatie te communiceren. Dit creëert een directe link tussen hun interacties en de gesimuleerde milieuschade. De combinatie van technologie en narratief onthult niet alleen de verborgen gevolgen van de drugsproductie, maar zet toeschouwers ook aan tot reflectie op hun rol in het aanpakken van deze urgente problemen.
