The Paradox of Isoëtes" van Adam Kvaček onderzoekt de relatie tussen mens en natuur met de bedreigde plant Isoëtes als voorbeeld. Het afstudeerproject baseert zich op het idee dat de beste manier om een bedreigde soort te redden is door deze nuttig te maken voor mensen, zoals consumptiegoed.
Het project wil de vervreemding van de mens van de natuur onderzoeken door onze interacties met de omgeving waarin we leven. De speculatie biedt een scenario van de nabije toekomst in de context van de huidige, alarmerende achteruitgang van natuurlijke soorten als gevolg van menselijk gedrag. Het project toont de interactie van mensen met plantensoorten als andere dan menselijke wezens op drie thematische niveaus: de bescherming van bedreigde plantensoorten door middel van beschermde gebieden, de commercialisering van plantensoorten voor menselijke doeleinden door bosmonoculturen, en het creëren van kunstmatige omgevingen door kassencomplexen.
Door mogelijke toekomsten te verkennen, laat het project zien hoe de volgende stap in menselijke inmenging in natuurlijke processen eruit zou kunnen zien als de intensieve hervorming van de natuur doorgaat.
