Sebastián Andrés Vis nodigt je uit om een gevoel van rust te verkennen met zijn installatie ‘Finding an EMPTY SPACE’. Met getypte kunstwerken daagt hij de dominantie van digitale media uit en benadrukt hij de waarde van het analoge in een chaotische, voortdurend veranderende wereld.
De Typemachine
Of je het leuk vindt of niet; alles verandert en de wereld om ons heen is chaotisch, vreemd en onbegrijpelijk. Maar toch, hier zijn we! Allemaal ademhalende, projectbeschrijvingen lezende en achter typemachines typende.
Ik ben Sebastián Andrés Vis en ik vind het werken met een typemachine meditatief, frustrerend maar ook voldoening gevend. Het is het geluid van de toetsen, het rollen van het papier en het terugspoelen van de houder. De manier waarop je de toetsen zachtjes kan indrukken of HARD op het papier kan slaan.
Naast het tijdrovende werkproces en de gevoeligheid voor fouten, biedt de typemachine een raster waarbinnen creatie beperkt kan zijn, maar daardoor juist grenzeloos aanvoelt. We leven in een tijd waarin boeken en kranten in een strijd verwikkeld zijn met hun goedkopere tegenhanger: digitale media, die langzaam maar zeker steeds meer van ons leven overnemen.
De Ervaring
Het project ‘Finding an EMPTY SPACE’ is een veelzijdige ervaring, die een installatie, publicatie en performance combineert. Door middel van getypte concrete poëzie nodigt de installatie je uit om een gevoel van rust te verkennen in een denkbeeldige, niet-fysieke, lege ruimte. Omringd door visuele composities word je meegezogen in de wereld van analoge typemachinekunst, waar de eenvoud en stilte van het proces een vredige ontsnapping biedt aan het lawaai van het digitale tijdperk.
