![]({
"default": "https://staging-ddw.ams3.cdn.digitaloceanspaces.com/thumbs/insideapaintine-tvdh-1_1571170881_1800x1010.jpg",
"tablet-wide": "https://staging-ddw.ams3.cdn.digitaloceanspaces.com/thumbs/insideapaintine-tvdh-1_1571170881_1280x720.jpg",
"tablet-small": "https://staging-ddw.ams3.cdn.digitaloceanspaces.com/thumbs/insideapaintine-tvdh-1_1571170881_968x544.jpg",
"phone-wide": "https://staging-ddw.ams3.cdn.digitaloceanspaces.com/thumbs/insideapaintine-tvdh-1_1571170881_680x.jpg"
})
Vind jij jezelf wel eens krampachtig achter je scherm, terwijl je creatief probeert te zijn? Als architect ervoer ik dit wanneer ik werkte met CAD-software en 3D-printers. Deze innovaties maken dat we ons steeds minder creatief voelen, terwijl we onszelf steeds verder van de realiteit verwijderen.
Wat als we de manier waarop we techniek ontwerpen heroverwegen? Kunnen we een balans vinden in de mens-machine relatie?
Ik zoek naar een antwoord via mijn zelf-ontwikkelde intuïtieve 3D-printer, Ana. Een analoge machine die ik bedacht tijdens mijn stud
Play video
